Break (2018) เบรก แรงตามจังหวะ

ลูซี่นางเอกที่คู่เต้นอยู่แล้ว แต่กลับประสบอุบัติเหตุจากการฝึกเต้นเสี่ยงตายบนตึกสูง จนโคม่าเข้าโรงพยาบาล และพ่อที่ทิ้งเธอไปตั้งแต่เกิดก็กลับมาเยี่ยม แต่เมื่อฟื้นมาเธอกลับพบว่าแม่โกหกเรื่องพ่อ จึงออกเดินทางตามหาพ่อที่ไม่เคยพบเจอกันมาก่อน ซึ่งก็มาเจอทั้งพ่อและชายหนุ่มรูปงามนาม แว็งซองต์ ที่เป็นนักเต้นฮิปฮอปตัวฉกาจ และมีอดีตเป็นนักโทษที่ได้รับทัณฑ์บนปล่อยตัวช่วยคราวมาทำงานกับพ่อของเธอในโรงแรมเล็กๆ แต่ต้องติดกำไลข้อเท้าติดตามตัวไว้ ซึ่งทำให้เขาไม่สามารถทำกิจกรรมอื่นใดนอกจากทำงานของพ่อของลูซี่ และเมื่อรู้ว่าลูซี่มาตามหาพ่อ พร้อมกับความฝันอยากเป็นนักเต้นอาชีพในคณะดังที่กำลังเปิดทดสอบ เขาจึงยอมเป็นโค้ชสอนท่าเต้นให้ เพื่อช่วยทำให้เธอไปถึงฝัน





จะเห็นว่าพล็อตเรื่องเต้นดูโบราณตามสูตรไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่เลยจริงๆ ตัวเรื่องจึงพยายามเพิ่มประเด็นเรื่องการตามหาพ่อที่หายไปว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมไม่คิดว่าเธอเป็นลูกสาวและเลี้ยงดูเธอมา ซึ่งเอาจริงๆ เป็นเส้นเรื่องที่ใส่มาได้รกมาก นอกจากจะไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องหลักเลย ยังพยายามให้ดูเป็นดราม่าปัญหาครอบครัว “พ่อใหม่เลี้ยงดูดีแต่ไม่รักเท่าพ่อที่ทิ้งไป” จนกลายเป็นตัวนางเอกเองดูง้องแง้งไม่เอาไหนเหมือนเด็ก เกินกว่ารูปร่างหน้าตาที่ดูเป็นผู้ใหญ่ (ในเรื่องไม่ได้บอกอายุนางเอก แต่มีใบ้ไว้ว่าน่าจะราวๆ 20 ต้นๆ) ซึ่งจริงๆ Sabrina Ouazani นักแสดงคนนี้อายุจริง 34 เกินบทไปมาก ทำให้ยิ่งดูไม่น่ารัก ไม่อินกับการทำตัวงี่เง่ากับพ่อแม่แบบนี้



แถมการเต้นของนางเอกก็เฉยๆ ดูยังไงตั้งแต่ต้นจนจบก็ไม่เห็นสิ่งที่เรียกว่าพลังและพรสวรรค์แบบที่บทว่าไว้เลย มีแค่การโชว์ท่าเต้นบนสลิงที่แขวนไว้ข้างตึกในตอนเปิดเรื่องเท่านั้นที่ดูมีอะไรหน่อย แม้จะเปิดเรื่องด้วยแนวผาดโผน แต่ท่าเต้นในฉากนั้นก็ยังธรรมดามาก แต่เหมือนคนสร้างเรื่องนี้พยายามขายฉากเต้นนางเอกบนอากาศ ตอนท้ายเรื่องถึงวกกลับไปให้นางเอกเต้นโหนผ้าที่มัดห้อยลงมาเหมือนตามผับบาร์โหนเสา แต่มีคลาสกว่าหน่อยเท่านั้น แต่โดยรวมก็ยังไม่ได้ช่วยคนดูรู้สึกดี สนุก หรือเร้าอารมณ์ร่วมได้เลยแม้แต่น้อย อาจจะเพราะเธอไม่ใช่นักเต้นจริงๆ เรื่องจึงต้องพยายามตัดฉากเธอเต้นออกมาสั้นๆ เป็นช่วงๆ ไม่มีฉากต่อเนื่องเต้นยาวแบบที่หนังเต้นดีๆ จะซ้อมคิวมายาวรวดเดียวแบบนั้น