เสวียนจ้าง บุรุษพุทธานุภาพ -- บอกเล่าเรื่องจริงของหนึ่งในการเดินทางยิ่งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งของโลก เป็นการเดินทางของพระนามว่า เสวียนจ้าง (หรือพระถังซำจั๋ง 唐三藏) ที่เดินทางไกลเป็นระยะทางกว่า ๖,๙๐๐ กิโลเมตร นานถึง ๔ ปี จากนครหลวงฉางอานของราชวงศ์ถัง สู่ดินแดนชมพูทวีป หรือปัจจุบันคือประเทศอินเดีย เพื่อรวบรวมพระไตรปิฏก พระคัมภีร์ พระสูตร และนำกลับแปลเรียบเรียงในประเทศจีน เรื่องราวตำนานอันโด่งดังของเห้งเจีย ใน Journey to the West ซีโหยวจี้ 西游记 ก็คือการนำเอาการเดินทางของพระเสวียนจ้างมาจินตนาการใหม่ โดยประพันธกรเอกหวูเฉิงเอินในสมัยราชวงศ์หมิงที่ทุกคนรู้จักกันดีนั้น หากแต่เรื่องราวตามความเป็นจริงนั้นกลับยิ่งมหัศจรรย์น่าติดตามยิ่งกว่า

ในปีที่ ๓ ของรัชศกเจิ้นกวน จักรพรรดิถังไท่จงแห่งราชวงศ์ถัง ปี ค.ศ.๖๒๙ พุทธศาสนาเบ่งบานไปทั่ว แต่ถึงกระนั้นก็ยังขาดซึ่งพระไตรปิฏกต้นฉบับ และมีการแปลที่ขัดแย้งกันมากมาย จนไม่มีใครแน่ใจได้ว่าเส้นทางปฏิบัติใดคือของจริง เสวียนจ้าง พระหนุ่มในวัย ๒๗ ปี ฝ่าฝืนราชโองการของจักรพรรดิที่ห้ามคนเดินทางไปยังทิศตะวันตก เขาออกเดินทางเพียงลำพังจากนครฉางอาน เมืองหลวงของราชวงศ์ถัง เพื่อมุ่งหน้าไปยังถิ่นกำเนิดของพุทธศาสนา

การเดินทางนำเขาข้ามผ่านเทือกเขาที่แห้งแล้ง จนถึงทะเลทรายเวิ้งว้างกว้างใหญ่ พระเสวียนจ้างที่ไม่มีน้ำดื่มติดตัว ต้องเผชิญกับขีดจำกัดของมนุษย์ที่จะอดทนได้ ท่านเกือบทิ้งชีวิตไว้กลางผืนทราย และในทุกการเดินทางและในทุกเมืองที่ท่านเดินทางผ่าน ล้วนแต่มีหมายประกาศจับตัว ศรัทธาเท่านั้นที่ทำให้ท่านผ่านพ้นความยากลำบากนั้นมาได้ และยังทำให้คนที่ควรจะจับตัวท่านเอาไว้ กลับปล่อยท่านเดินทางมุ่งหน้าต่อไป

ในที่สุด ท่านก็เดินทางไปถึงวัดนาลันทา ซึ่งเป็นวัดที่สำคัญที่สุดในสมัยนั้น ท่านใช้เวลาอยู่ที่นั่น ๕ ปี ศึกษาธรรมะกับพระชั้นผู้ใหญ่ พระเสวียนจ้างเดินทางไปหลายเมืองในชมพูทวีป และสามารถชนะการวิวาทะทางธรรมที่โด่งดังที่สุดที่เคยเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา หลังจากออกบ้านเกิดไปนาน ๑๙ ปี ในปี ๖๔๕ พระเสวียนจ้างเดินทางกลับถึงนครฉางอานพร้อมกับสิ่งสักการะ พระพุทธรูป พระไตรปิฏก พระคัมภีร์ พระสูตรนับร้อย เพื่อสืบสานอนาคตของพระพุทธศาสนาในดินแดนมาตุภูมิต่อไป...