Tokyo Tower- Mom and Me, and Sometimes Dad (2007) รักยิ่งใหญ่ หัวใจให้แม่

ภาพยนตร์ตีแผ่จากความทรงจำของชายหนุ่มเกี่ยวกับพ่อที่เป็นจิตรกรป่าและแม่ที่ทำงานหนักของเขา ความทรงจำแรกสุดของเขาคือตอนที่แม่ของเขาเบื่อกับพฤติกรรมขี้เมาของพ่อและพาเขากลับไปที่บ้านเกิดในเหมืองเล็กๆ ของเธอเพื่อใช้ชีวิต เติบโตขึ้นมาในเมืองเหมืองแร่ที่กำลังจางหายไปพร้อมกับการไปเยี่ยมพ่อในฤดูร้อน เขาตัดสินใจที่จะเป็นศิลปินเหมือนพ่อของเขา ด้วยการฝึกฝนเล็กๆ น้อยๆ จากพ่อของเขาและความรักและการสนับสนุนจากแม่อย่างไม่มีข้อกังขา เขาทำให้โรงเรียนแห่งนี้กลายเป็นโรงเรียนมัธยมประจำภูมิภาคที่ขึ้นชื่อเรื่องโปรแกรมศิลปะ ที่นี่เขาเริ่มต้นชีวิตนักเรียนที่ไร้ระเบียบจนเรียนต่อมัธยมปลายและเข้ามหาวิทยาลัยในโตเกียว ตลอดเวลาที่เขาใช้ชีวิตด้วยเงินที่แม่ของเขาคอยส่งเสียเลี้ยงดูเขา

เมื่อเรื่องราวดำเนินไปอย่างหวนกลับ ผ่านการเล่าเรื่องปัจจุบันคู่ขนาน เราได้เรียนรู้ว่าแม่ของเขาป่วยและเข้าโรงพยาบาล เรื่องราวในอดีตดำเนินมาถึงจุดที่เขาต้องใช้เงินไปงานศพคุณย่าในงานเลี้ยงทั้งที่เขาไม่มีแม้แต่เงินค่าเช่าบ้าน เมื่อพบว่าตัวเองมีอิริยาบถเล็กน้อยตามท้องถนน เขาได้พบกับเพื่อนนักเรียนโรงเรียนศิลปะที่เรียนจบแต่ยังหาเลี้ยงตัวเองไม่ได้ พวกเขาร่วมมือกันและในที่สุดก็สามารถขายภาพประกอบและออกไปนอกถนนได้

ในขณะที่อาชีพของเขากำลังเริ่มต้น สุขภาพของแม่ของเขาก็ล้มเหลว เธอพักฟื้นจากโรคมะเร็งในลำคอ แต่ด้วยสุขภาพที่ไม่แข็งแรง เธอสูญเสียร้านอาหารเล็กๆ ของเธอไป และไม่สามารถแม้แต่จะทำงานที่ร้านอาหารอื่นได้ เนื่องจากต้องใช้เวลาหลายวันในการพักผ่อนหรือการรักษา

ในการบรรยายเริ่มต้นในปัจจุบัน เราได้เห็นผู้บรรยายปรากฏตัวทางวิทยุแล้ว โดยเขาเล่นตลกไร้สาระและได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นคนดัง เราเห็นได้จากความทรงจำในอดีตที่เขาเปลี่ยนจากภาพประกอบและเรื่องตลกสำหรับนิตยสารอีโรติกมาเป็นนักเขียนเรื่องตลกและบทสำหรับดารา AV จนกระทั่งเขาได้รับเสนอคอลัมน์ประจำของเขาเอง รู้สึกประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรกและได้เห็นว่าแม่ของเขาถูกจำกัดให้อยู่ร่วมกับพี่สาวของเธออย่างไร เขาจึงชวนเธอมาอาศัยอยู่กับเขาในโตเกียว หลังจากลังเลเล็กน้อยทั้งสองด้าน เธอก็ยอมรับและย้ายไปอยู่กับเขาในอพาร์ตเมนต์ซึ่งเธอเบ่งบานกลายเป็นแม่ที่มีบุคลิกตลกที่เป็นมิตร ผู้ป้อนข้าวและให้ความบันเทิงแก่เพื่อนๆ ทุกคนของเขา

ความสุขนั้นอยู่ได้ไม่นานนัก (แม้ว่าตัวละครตัวหนึ่งจะแสดงความเห็นในภายหลังว่าแม่บอกว่าเธอมีปีแห่งความสนุกและมีเวลาชีวิตที่คุ้มค่ากับการได้รับการดูแลจากลูกชายของเธอ) ก่อนที่มะเร็งของเธอจะกลับมาและเรื่องเล่าของ อดีตผสมผสานกับเหตุการณ์ปัจจุบันที่เธอเข้าโรงพยาบาล
ผู้บรรยายตั้งแต่ต้นบอกว่าเขาจะเล่าว่าแม่ของเขาเสียชีวิตในมุมมองของโตเกียวทาวเวอร์ได้อย่างไร ภาพหนึ่งที่เกิดขึ้นซ้ำคือรูปถ่ายของพ่อของเขาในชุดคาวบอยยืนอยู่หน้าโตเกียวทาวเวอร์ที่ยังอยู่ระหว่างการก่อสร้าง ครั้งหนึ่งเมื่อผู้บรรยายกำลังขับรถกับแม่และเพื่อนสาวของเขาที่มาจากค่ำคืนอันสนุกสนานในเมือง เมื่อหยุดไฟ พวกเขามองขึ้นไปที่หอคอยที่สว่างไสวในตอนกลางคืน และแม่ก็แสดงความคิดเห็นว่าเธอไม่เคยไป ขึ้นไปบนหอคอย คำพูดของผู้บรรยายถึงเรามักจะมาถึงเราในขณะที่เขานั่งอยู่ข้างเตียงแม่ของเขามองออกไปที่หอคอย เขามองออกไปนอกหน้าต่างอีกครั้งในขณะที่เขาเริ่มตระหนักว่าเขากำลังจะสูญเสียแม่ไปเพราะความเจ็บป่วยของเธอ เป็นวันที่หิมะตกอย่างน่าประหลาดใจแม้ว่าต้นซากุระจะบานแล้วก็ตาม

เมื่ออาการของเธอแย่ลง พ่อของเขา สามีที่ห่างเหินของเธอก็มาถึง และมีการประนีประนอมในครอบครัวที่หวานอมขมกลืนรอบเตียงมรณะของเธอ ในฉากหนึ่ง แม้ว่าแม่จะพูดหรือขยับตัวแทบไม่ได้ แต่เธอก็กระตุ้นให้พ่อเปิดวิทยุเพื่อที่พวกเขาจะได้ฟังรายการตลกลามกอนาจารของลูกชาย ลูกชายเล่นเพลงเก่าในรายการของเขาด้วยความทุ่มเทแบบพิเศษแต่ไร้เหตุผล ซึ่งจุดประกายฉากแฟนตาซีของพ่อกับแม่ในวัยเยาว์ที่กำลังเต้นรำในห้องบอลรูมอย่างสง่างาม เมื่อผู้เป็นพ่อรู้ว่าลูกชายใช้จ่ายเท่าไรเพื่อดูแลแม่ เขารับรู้ถึงความสำเร็จทางการเงินของลูกชาย พ่อและลูกชายอยู่ด้วยกันในห้องพยาบาลของเธอเมื่อความตายมาถึง

ผู้บรรยายรู้สึกเสียใจกับการตายของแม่ แต่ความทรงจำของเขาเกี่ยวกับการให้กำลังใจของเธอทำให้เขาดำเนินต่อไปและช่วยให้เขาพบกับเส้นตายของกองบรรณาธิการในระหว่างที่เธอตื่น เพื่อนของเขาทุกคนมาปลุกและพวกเขาเสียใจที่เธอเสียชีวิต แต่ก็นึกถึงอารมณ์ขันและความรักในชีวิตที่เธอมี

เพื่อเป็นสัญญาณสุดท้ายว่าเขากำลังดำเนินชีวิตต่อไปด้วยพลังแห่งความรักของแม่ เขาจึงนำเครื่องหมายไม้ที่มีชื่อผู้เสียชีวิตของเธอขึ้นไปบนหอชมวิวโตเกียวทาวเวอร์ ที่นั่นเขาได้พบกับเพื่อนสาวที่ห่างเหินกัน และพวกเขาได้เติมเต็มความปรารถนาของแม่ของเขาที่ต้องการให้ทุกคนขึ้นไปบนโตเกียวทาวเวอร์ด้วยกัน สุดท้ายแล้วอนาคตก็ไม่แน่นอนแต่ขอเป็นกำลังใจให้ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่